Vijftien jaar? Bijna. Ik heb al zo lang een verlangen naar een eenvoudiger leven en minder bezittingen en hoe ouder ik word, des te minder komt het verlangen naar meer / anders / nieuw boven. Ik heb alleen meer meer behoefte aan eenvoud, stilte en meer terug naar onze natuur. De laatste keer dat ik een paar overbodige dingen kocht, retourneerde ik een deel omdat ik besefte: het doet me niets meer.
Minimalisme vs de rest
En soms botst dat met wat andere mensen willen 😀 Mijn man houdt niet van leegte. Hij woonde het liefst in een bruine kroeg. Omdat we in een ‘kunstgalerie zonder kunst’ (zijn woorden) wonen, hebben we dan wel om het leed te verzachten, een heuse biertap omdat ik na tien jaar bier bottelen, het wel welletjes vond.
Ongezellig hoor
In het verleden liet ik me dan wel overhalen om het ‘gezellig’ te maken maar uiteindelijk begonnen de dingen me altijd, na drie minuten of drie weken of drie maanden, te irriteren. Omdat ik het diep van binnen, allemaal niet meer moet. Het heeft allemaal zo weinig waarde, en vond ik het nu nog mooi… maar de meeste door mensen gemaakte dingen, vind ik niet mooi. Ja, een marmeren beeld of schilderij van een oude meester is schitterend maar ik zie toch nog steeds liever de beverdam achter ons huis, het zonlicht op de veren van de eksters of de zee bij een flinke storm.
En het is prima om een leven te leven dat anderen niet begrijpen. Ik hoef niet meer begrepen te worden. Ja, ik doe dingen anders, ik vind andere dingen belangrijk en ik hoef niet constant de validatie van de wereld om me heen. Laat me gewoon met rust 😀
Ik wil minder omdat….
Omdat ik blij word van lege ruimte. Van eenvoud. Van reizen met een handbagagekoffer voor ons twee. Van dingen gebruiken tot ze versleten zijn voor ik nieuw koop. Van een goed ding, in plaats van vijf middelmatige dingen. Van mijn ‘uniform’, mijn lievelingsoutfit die ik bijna elke dag draag. Van lege handen. Van stilte. Van een leeg huis maar een volle, wilde tuin. Van natuurlijk licht als mooiste decoratie. Van dingen niet kopen. Van bibliotheken in plaats van boekenkasten. Van lege planken in plaats van lades vol back-ups van spullen die zelf ook niet gebruikt worden. Van overzicht. Van geen beslissingen hoeven nemen over welke broek / jas / tas / oogschaduw / parfum / schoonmaakmiddel / etc. Van in nauwelijks twee uur tijd ons hele huis volledig kunnen opruimen en schoonmaken. Van de deur achter me dichttrekken zonder hem op slot te doen omdat toch niets te stelen. Van de tijd hebben om vogels te zien foerageren in de tuin en een boom vol bijen te bewonderen. Van dieren in wolken zien en luisteren naar de nacht. Van wandelen om het buiten zijn, de ervaring.
Mijn eigen ruimte
Iedereen hier heeft een eigen kamer waar ik me niet heel intensief mee bemoei. De man heeft de kelder, zijn muziek, zijn aquarium en een garage om te bouwen. De woonkamer is mijn ruimte 🙂
De belangrijke dingen
Uiteindelijk zijn er maar een paar dingen belangrijk. De natuur… en liefde. Mijn gezin, familie, een paar vrienden en onze beestjes. Als we alleen maar beseften dat we onze strijd tegen de natuur, nooit gaan winnen. Dat er geen einde is aan de hebzucht, anders dan door tevreden te worden met wat we hebben en de ware dingen in het leven gaan nastreven, in plaats van te zeggen dat familie het belangrijkste is, terwijl we 5 uur per dag met ons neus in de telefoon zitten.
Opgeven en terugkrijgen
Ik geef met plezier steeds meer op dat ik eerder nodig of leuk achtte. Alcohol, afwisseling in mijn garderobe, bepaalde make up, suiker, ergernis, online afleiding, het idee dat ik iets anders zou moeten doen dan dat ik doe, mijn stem laten horen, dat mijn huis er op een bepaalde manier uit moet zien, dat andere mensen anders zouden moeten zijn dan ze zijn, het idee dat ik mezelf moet uitleggen tegenover mensen die anders denken dan ik, dat ik socialer zou moeten zijn, dat ik iemand anders zijn manier van eten moet volgen om gezonder te worden en noem het allemaal maar op.
Innerlijke stem en intuïtie
We hebben allemaal de wijsheid met betrekking met wat goed voor ons is, in ons. Een innerlijke stem, die helaas steeds meer overschreeuwd wordt door de moderne wereld en alles en iedereen met ook een mening met wie we ons omringen.
Dat is de reden dat ik steeds minder online ben, nauwelijks nog boeken lees van mensen die me vertellen hoe het moet (van hun schoonmaakschema’s tot hun magische dieet en van om vijf uur opstaan tot alleen maar water drinken) en al helemaal geen nieuws meer kijk of lees. Wereldvreemd? Misschien, wat is daar mis mee? Het ergste zijn de mensen die ‘alles’ weten omdat ze heel de dag met hun neus in de misleidende krantenkoppen hangen.
Stilte voor de storm
Ja, de laatste minuten stilte, dat zijn het. We moeten zo langs de tandarts, daarna is iedereen weer thuis, morgen is mijn oudste jarig en gaan we naar de stad voor nieuwe schoenen voor haar en de dag daarna komt mijn broertje + 5. Ik dacht dat dat volgende week was maar blijkbaar valt driekwart van de MEIvakantie in april (uiteraard) dus het is dat mijn neefje gisteren ‘tot zondag’ zei tegen onze zoon, anders waren we zondag verrast en lichtelijk onvoorbereid op de invasie… 😀
Fijn weekend!
het minimalistige leven 