De rode jas en de chakra’s.

Foto door – landsmann – op Pexels.com

Het was ergens halverwege de eeuwige winter van 2023 – 2024 dat ik een ongelofelijke behoefte had aan een gekleurde winterjas. Alles was grijs en grauw en de winter bleef maar geven.

Ik wilde een rode jas, een soort trenchcoat. Heel erg Schindlers List, qua esthetiek bedenk ik nu.

Normaal vertel ik mezelf dan dat ik dat echt niet nodig heb en laat ik het verder rusten maar dit keer niet.

Ik kocht het object van mijn affectie en ik voelde me er geweldig in. Kleur, in een wereld alleen bestaande uit grijs- en bruintinten. De jas maakte me echt vrolijk. Maar na een paar keer dragen, bleek ie vreselijk te gaan pillen. En na een paar keer dragen vroeg ik me af waarom ik in hemelsnaam een rode jas droeg. Ik voelde me opgelaten, te rood, te zichtbaar.

Ik stuurde een klacht naar de webwinkel en die maakten 75% van het aankoopbedrag terug op mijn rekening. Mijn dochter wilde de jas enorm graag hebben want die vond hem geweldig.

Erg trots op mijn miskoop ben ik niet, maar het maakte me wel pijnlijk duidelijk dat ik bij mezelf moet blijven en beter kan wachten tot de bui overwaait met zulke dingen.

In het boek van Karen Kingston (Weg met de Warboel, leuk boek) beschrijft ze hoe zulke aankopen te maken kunnen hebben met je chakra’s die in onbalans zijn. In haar voorbeeld gaat het geloof ik om een paarse rok.

Nee, niet om een excuus te zoeken en nee, het is verder absoluut geen zweverig boek maar: elke chakra is verbonden met een kleur en soms hebben we het gevoel een bepaalde kleur nodig te hebben om de balans te herstellen, als die om wat voor reden ook is verstoord.

De wortelchakra is verbonden met het element aarde, vandaar de kleur rood. En ja, het was net in een tijd waarin ik me uitgeput voelde door de winter, een verhuizing, de gigantische hoeveelheden werk die we hadden verzet, het constant verplaatsen van spullen terwijl we dingen aan het opknappen waren, het dagelijks leven dat ook gewoon doorgaat, een konijn dat zich niet liet vangen, het verlaten van een plek waar ik echt heel, heel graag woonde (ik houd zo van de zee), alle stress van dingen verhuizen en het getrut om niets van de huisbaas die nog bijna 4000 euro van me in deposito had en dit alles op een dikke laag ijs, door een meter sneeuw of dikke lagen slapps.

Ik voelde me gestrest, overvraagd, ontworteld en niet ‘geaard’. Ik merkte dat mijn weerstand begon te lijden onder een chronisch gebrek aan zon, niet ongezond maar ook niet optimaal eten, stress en te veel fysieke inspanning.

Enfin. In die zin heeft mijn rode jas dus blijkbaar een functie vervuld. Maar de volgende keer dat ik de onweerstaanbare behoefte heb aan iets met een gekke kleur, moet ik het maar op een andere manier oplossen. Een paarse achtergrond op mijn telefoon. Een boterham met ei en extra veel ketchup erop. Een bos rode bloemen. Een mandala kleuren in alle kleuren rood die ik in huis kan vinden.

En ook: mediteren, tuinieren, mijn omgeving leren kennen, wandelen, in de natuur zijn… precies de dingen waar ik geen tijd voor had (of nam), of die onmogelijk gemaakt werden door het weer.

Misschien was het gewoon een stomme aankoop, misschien is het chakraverhaal waar en misschien is het allebei het geval.

Maar nu al mijn chakra’s weer netjes zijn gebalanceerd en uitgelijnd (hoop ik, als ik binnenkort opeens een groene broek wil kopen weet ik waar ik eerst ten rade moet gaan) , ga ik maar eens genieten van het ophangen van de was in de zon.