dagelijks leven – Simpel & Minimalistisch Leven

Foto door Vincent M.A. Janssen op Pexels.com

Het voelt nog altijd als winter. En zo ziet het er ook uit! Maar als je goed kijkt zie je de onmiskenbare tekenen van de vroege lente: narcissen piepen boven het gras uit, bij de ‘buren’ lopen allemaal kleine lammetjes, de scholeksters zijn sinds twee weken weer terug en van het weekend zag ik een paar witte kwikstaartjes. Ik geloof het weerbericht niet maar volgende week zouden de temperaturen hoger dan vijf graden moeten worden en de wolken ruimte maken voor de zon. Woohoo!

En dat zou fijn zijn, want over twee weken komen mijn broertje en zijn gezin. Dat betekent opeens zes man extra over de vloer. Heksenketel galore, maar we kijken er allemaal heel erg naar uit. Nog even bekijken hoe we dat logistiek gezien gaan aanpakken maar dat komt wel goed.

Ondertussen gaat mijn niets-kopen maand goed. Ik heb tot heden niets gekocht. Wel voor de kinderen, maar dat is omdat ze de gewoonte hebben om uit hun schoenen en kleding te groeien, iets dat inherent is aan kinderen. Het zij zo.

Ik heb ook absoluut geen zin om dingen te kopen voor mezelf.

Soms denk ik wel dat ik iets wil…. Een mooi tapijt, een houten apothekerskast vol met potten met kruiden en oude boeken, een stapel mooie jurken van topvintage, een hysterische kroonluchter voor boven de tafel: ik kan van alles verzinnen. (niet dat ik het anders zou gaan kopen….)

Om dan te zeggen: ‘nee, ik wil het niet, ik mag het niet’ dat helpt niet. Wat wel helpt is mezelf eraan herinneren waarom ik niets wilde kopen:

Ik wil niet dat adverteerders, influencers en mensen met een meer instagrambaar leven dan het mijne, in mijn hoofd komen wonen en me vertellen dat het me aan iets ontbreekt. Want dat is niet zo.
Ik prefereer de rust dat een ‘leeg’ huis en een simpele garderobe me brengen boven alle mooie dingen die ik erin zou kunnen zetten. Dingen die stuk voor stuk tijd, geld en aandacht kosten.
Alles wat ik koop, is eigenlijk het me onterecht toe-eigenen van iets dat niet voor mij is. Ik heb al flink meer dan mijn ‘fair share’, zoals de meesten van ons eerstewereldbewoners. Het enige dat ik nu nodig heb is zonneschijn, eigenlijk 😀

Nee, ik wil echt. helemaal. niets.

Het ‘waarom’ achter de wens.

Waarom wil je iets? Omdat het zo goed staat bij een ander? Omdat iets er mooi uitziet op een foto? Omdat het leuk lijkt, totdat je zelf degene bent die de boel met wassen, poetsen, sorteren, organiseren, aanschaffen…. Omdat je verteld wordt dat je minder bent dan de rest als je X, Y of Z niet hebt?

Als je ‘nee’ zegt tegen het ene (bijvoorbeeld meer spullen), zeg je ‘ja’ tegen andere dingen: rust in je hoofd, meer geld op bankrekening, (dus) meer vrijheid.

(het klinkt heel stom om ‘ja’ tegen iets te zeggen, bedenk ik me nu ik het opschrijf)

Ik houd ervan om zelf te verzinnen wat ik wil in het leven. Ik heb nooit verlangd naar een grote auto, een groot en duur huis. Ik ben nooit ook maar een seconde jaloers geweest op mensen die ‘het allemaal hebben’. Iedereen kan zien hoe nep dat is. Ik wil me ook niet druk hoeven maken over het moeten behouden van al die zogenaamde rijkdom.

Als je intens blij kan worden van mooie ijspegels, de voetstappen van je geliefde op de trap of ’s avonds sterren kijken bij een brandende vuurkorf dan weet je ook dat je niet heel veel meer nodig hebt om gelukkig te zijn en zeker niet nog een paar schoenen, een hip nieuw bankstel of crème die belooft in twee weken zeven jaar van je gezicht te halen.

Gisteren kocht ik samen met mijn zoon nieuwe kleding voor hem. Hij is overal uitgegroeid en vraagt ook eigenlijk nooit iets voor zichzelf. Dat we dan zonder na te denken een nagenoeg nieuwe garderobe kopen (een hoodie, twee t-shirts, twee broeken, sneakers en een baseballjas), dat maakt me echt blij. Daar ben ik enorm dankbaar voor. Maar het is ook zo leuk, omdat hij die dingen daadwerkelijk nodig heeft.

Ik kijk bewust niet naar alle Toffe Mensen van social media. Ja, naar een handjevol mensen die ook minimalistisch leven. Natuurlijk kan dat ook weer verkeerde dingen uitlokken, maar ik prefereer mensen die minimalisme als levensstijl zien, boven de mensen die er in de eerste plaats van een esthetisch iets van maken.

Wat je heel de dag hoort, kijkt, ziet, doet en opzoekt, dat is wat er in je hoofd gaat zitten.

Kies wijs waar je je mee omringt. Als mensen niet beïnvloed zouden worden door reclame, werd het ook niet gemaakt.

Foto door Mitchell Henderson op Pexels.com

Het sneeuwt hier, nog steeds. Er ligt geen heel dik pak, het is heel fijne poedersneeuw die alle kanten op waait, en waaien doet het ook flink. Geen wandelweer en dat zorgt een beetje voor een Groundhog Day-gevoel. Volgens de voorspelling gaat het vanmiddag regenen en is het de rest van de week weliswaar fris met maximaal 4 graden, maar wel zonnig. Dat is mooi, want we hebben vakantie en ik heb geen zin om heel de tijd thuis te zitten omdat je nergens kan wandelen want ijs en sneeuw en glad of anderszins netenweer.

Ik hoop dat de auto nog ontdooit. Vanmorgen maakte ik hem sneeuwvrij, om er vervolgens achter te komen dat daaronder een dikke laag ijs zit die zich niet zo maar gewonnen geeft. Aangezien ik nergens echt naartoe moet, laat ik het maar even zo.

En toen had ik zin om een stukje te schrijven. Gewoon een stukje over je woonkamer opgeruimd houden ofzo. Aangezien de meeste mensen als ze wakker zijn, het grootste deel van de tijd doorbrengen in de woonkamer wordt deze het snelste een rommel en daarom is het ook zo fijn als je dat onder controle kan houden met een paar simpele trucs en gewoontes.

Het is hier eigenlijk altijd wel netjes en dat komt niet omdat ik altijd loop te ruimen maar omdat ik de dingen meteen doe. En dat is dan ook mijn eerste tip 🙂

Ruim meteen op wat je hebt gebruikt. Kopjes in de vaatwasser, boek terug in de kast, afstandsbedieningen in de la, speelgoed op de plank etc. Dan is het maar van je mentale takenlijstje af.
Beperk de hoeveelheid speelgoed van je kinderen. Er is niets mis met maar drie stukken speelgoed voor een driejarige. Kinderen zijn zo heerlijk creatief met niks, het meeste speelgoed doodt die creativiteit meer dan dat het het stimuleert.
Maak een plek waarop ze het zelf makkelijk kunnen terugzetten, zoals een plank in de boekenkast. Verschillende mandjes met deksels en dingen laten sorteren werkt doorgaans niet als je ze zelf wil laten opruimen.
Beperk de hoeveelheid textiel. Elk kussentje, gordijntje, kleedje en tafelloper is een extra ding om recht te leggen, op te schudden, te wassen, drogen, vervangen, stomen, op te ruimen…. Zonde van je tijd.
Zet zo min mogelijk dingen op je vloer. Is makkelijker stofzuigen en dweilen en het ziet er ruimtelijker uit.
Haal eens al je ‘kunst’ van de muren en bekijk hoe je kamer eruit ziet zonder. Hang alleen terug waar je echt blij van wordt.
Idem voor alle siervoorwerpen. Welke dingen stof je alleen maar af, zonder dat je blij bent ze te zien en ze in je leven te hebben? Spullen komen beter tot hun recht met lege ruimte er omheen. Soortgelijke objecten bij elkaar zetten, vermindert de visuele afleiding
Werk snoeren netjes weg. Maak eens een foto, dan vallen zulke dingen veel meer op en zie je meteen wat je kan verbeteren.
Houd in je boekenkast alleen boeken die je absoluut wil bewaren en absoluut wil gaan lezen.
Houd oppervlakken leeg, op misschien een siervoorwerp na. Een simpele kandelaar, een mooie schaal of vaas met bloemen…
Maak een goede opbergruimte voor dingen die maar blijven slingeren. Een plank onder je tafel voor afstandsbedieningen en tijdschriften, een plek in de kast voor plaids in de zomer….
Koop geen salontafel waar je je voeten niet op kan leggen: je woonkamer is geen toonzaal maar een plek om te kunnen doen wat je wil doen. Niets mis met mooie spullen en een fijne bank, maar als je je gedrag moet aanpassen aan je meubels zijn je spullen de baas over jou.
Bovendien, zulke salontafels vereisen vermoedelijk extra poetsbeurten, speciale reinigingsmiddelen en onderzetters. Zo veel extra gedoe! (een vriendin kocht een salontafel gemaakt van spiegel… ik kan haar niet zien of ze loopt die tafel te poetsen :D)
Kies een bank die makkelijk schoon te maken is.
Heroverweeg het nut van een vloerkleed. Ik heb een haat-liefde verhouding met mijn vloerkleed. Het staat gezellig, maakt de woonkamer lichter, ik zie minder van onze vreselijke vloer…. maar het trekt haren en kruimels aan, is lastig schoon te maken, eronder verzamelen zich kruimels, het wordt smoezelig en ruikt niet meer zo fris, het kost tijd om te waterstofzuigen…. Is het kleed de verzorging en gedoe waard dat het je kost?
Houd alleen je mooiste accessoires. Kandelaars, vazen, schalen… veel mensen hebben een plank of doos vol, bovenop de wirwar die er al in hun woonkamer staat. Al die dingen kosten tijd. En geld. En ruimte in je kostbare onroerend goed. Mentale energie. Bewaar je mooiste, tijdloze items en breng de rest naar de kringloop.
Decoreer met natuurlijke materialen, van het seizoen. Een paar (biologische) narcisbolletjes die je later in je tuin uit kan planten in de vroege lente, takken die in bloei komen (liefst niet van een boom of struik die ze zelf nog nodig heeft) schelpen en bloemen in de zomer, pompoenen en bladeren in de herfst en ~~sneeuwpoppen~~ hulst, sinaasappels met kruidnagel of een denneboompje in de winter.
Geef je planten aandacht. Een grotere pot geven met verse aarde, stekjes nemen, ze even onder de douche zetten en buiten laten drogen, de potten schoonmaken, bladeren afstoffen, dode bladeren en rare takken verwijderen… blije planten geven goede vibes 🙂 Bedank planten die dood zijn of gaan voor hun aanwezigheid en composteer ze.
Overweeg je raambekleding. Ik houd van kale ramen maar hartje winter of hartje zomer is wat extra bescherming fijn. Mijn buren hebben witte vouwgordijnen, wat op donkere dagen de woonkamer juist lichter maakt dan de ramen open hebben. Ik vond dat een geweldig idee, maar ik heb al grijze. Ook goed. Dikke gordijnen en vitrage vind ik erg beklemmend voelen, dus ik heb simpele katoenen witte gordijnen voor als de zon genadeloos naar binnen schijnt. Als ze smoezelig worden gaan ze de wasmachine en terug ophangen kost me vijf minuten.
Zoek je snoerenspaghetti uit. En maak meteen even schoon als je daar toch bent. Zorg dat elk snoer dat achter je tv-meubel ligt, naar een apparaat gaat dat je gebruikt, de rest kan vermoedelijk weg of als dat niet ‘mag’ van je wederhelft: vouw ze netjes bij elkaar met een bandje en bewaar ze bij elkaar.
Houten letters met ‘love’ en ‘home’. Bordjes met ‘grappige’ teksten of ‘inspirerende quotes’. Bakjes met ‘stuff’ erop. Tijdschriftbakken met ‘magazines’ erop. Houten hartjes. Jedem das Seine natuurlijk 😀
DVD’s en CD’s. We hebben hier veel te veel cd’s. Vind ik. Ik heb er flink wat weg mogen doen van de man en we hebben ongeveer de helft van wat we ooit hadden. Maar, het zijn zijn dingen. Mocht ik het zeggen dan verdween de 90% die we al geen 15 jaar geluisterd hebben naar de kringloop. Volgens mij heeft alleen de kringloop nog DVD’s… Als je bang bent ze te missen, kan je altijd nog de hoesjes wegdoen en de cd’s zelf in een ruimtebesparende hoes bewaren.
Dingen waar nog wat mee moet. Spullen om te retourneren. Tassen die aan de kapstok horen. Een stapel wasgoed. Schoenen. Jassen. Speelgoed. Gereedschap. Administratie. Wat dan ook, doe gewoon alles weg uit je woonkamer wat er niet hoort en leg het waar het wel hoort.
Opruimtip: in plaats van dingetje voor dingetje aan te pakken, verzamel alles wat niet in je woonkamer hoort in een grote mand, neem die mee naar de eettafel en sorteer het daar. Instant gratification met een binnen een paar minuten opgeruimde woonkamer die daarna zo is schoongemaakt.
Heb geen rommellade. Compleet overbodig, zo’n lade vol met elastiekjes, batterijen, kattenbandjes zonder bel, rare cd’s, paracetamol, de champagnekurk van oud & nieuw, gelukspoppetjes, halve potloden en lekkende balpennen, kindertekeningen, sleutels zonder slot en afhaaletenfolders. Houd een lade voor ‘huishoudelijk gereedschap’, zoals je niet- en gatenmaakmachine, een goede pen, potlood en gum, de zaklamp, sleutels die je niet dagelijks gebruikt etc., en doe al die losse rommeltjes gewoon weg.
Heroverweeg je televisie en bijbehorend abonnement. We deden 13 jaar geleden onze televisie naar boven en toen bleek dat we alleen nog naar boven gingen voor Top Gear, terwijl hij daarvoor vaak aanstond met iets dat ‘wel oke’ was om te kijken. Zonde van je tijd! We hebben nu alleen een scherm, voor als we met zijn allen een film willen kijken, dan is de laptop net te klein.
Verzamel alle oud papier. Kranten, folders, afhaalmenu’s, kaarten, kindertekeningen, notulen, post van school, administratie, paperassen van werk en school, opschrijfboekjes, kalenders, alles. Verzamel het bij elkaar en ga er kritisch doorheen: wat moet bewaard en wat kan weg? Als je een tijdschrift al drie maanden hebt, bewaar het dan niet om een keer doorheen te bladeren ‘als je tijd hebt’. Als je het nog niet hebt aangeraakt, doe je dat ook niet meer. Zet afspraken in je agenda en doe de uitnodiging of rondschrijven weg (maak evt. een foto met je telefoon). Scheid administratie in wegdoen – opbergen – actie ondernemen.
Kabeltjes. Snoertjes. Argh! Zo vreselijk lelijk, al die opladers overal. Daarom heb ik een vaste plek waar chromebooks en telefoons kunnen worden opgeladen, in een stekkerblok in een kast. Ik kan er zo niet tegen als de kinderen een drie meter lange chromebooklader pakken voor hun telefoon en hem vervolgens zonder telefoon uit de muur laten hangen 😀
Lampen. Bij sommige mensen tel ik wel dertig lampen in de woonkamer. Waarom dan? Ik snap dat je functioneel- en sfeerlicht hebt, maar vijftien van elk is toch niet nodig?
Dekens. Hoeveel dekens heb je nodig in je woonkamer? Misschien kan je prima toe met een flinke, warme, niet prikkende deken voor op de koudste avonden.
Het staat gezellig, zo’n opgevouwen wollen plaid over je bank…. en de meest scrappy winkels hier hebben prachtige koselige exemplaren maar ’t is alleen maar extra gedoe in de vorm van opvouwen, frustratie omdat de rest van je gezin geen zier om ze geeft -noch om de manier waarop je ze kunstig over de leuning hebt gedrapeerd-, schoonmaken enzovoort.
Koop niet te veel opbergmeubels. Ja, spullen moeten een duidelijke, eigen plek hebben in je huis maar een bank met opbergruimte, een poef waar je ongebreideld rommel in kan storten en een salontafel vol lades, nodigen vooral uit tot het bewaren en niet sorteren van overbodige zooi. In plaats van een opbergmeubel aan je inventaris toe te voegen, kijk wat je niet meer nodig hebt.