
Als je jonger bent, zijn spullen makkelijk te hanteren dan wanneer je ouder wordt. Als je teveel spullen hebt, is het, als je in de kracht van je leven bent, makkelijk om er een kast omheen te kopen en daaromheen elke zeven jaar een groter huis en veel mensen doen dat ook.
Tegen de tijd dat veel mensen qua m2 en de hoogte van de hypotheek het maximum hebben bereikt, gaan de kinderen het huis uit en hebben ze geen zin om te verhuizen. En och, al die spullen eten geen brood…
Teveel spullen zijn echter al vervelend als je jonger bent: je besteedt veel te veel tijd aan het vergaren en onderhouden ervan, het drukt op je gemoed, je zoekt je scheel naar je handschoenen, keukenschaar of zwarte t-shirt, het huishouden doen wordt een frustrerende aangelegenheid, de boel wordt vies omdat je niet fatsoenlijk kan schoonmaken tussen dozen vol kinderkleding, kratten vol speelgoed, oude accessoires, kapotte pc’s en andere incourante meuk….
Maar, dat is niet hoe de meesten van ons wensen te leven. De een is beter in het negeren van de zooi dan anderen, sommige mensen claimen daadwerkelijk gehecht te zijn aan de dozen en kasten vol in hun garages en zolders. Prima. Maar er zijn goede argumenten om toch eens flink met de bezem door de bezittingen te gaan, voor we voor het voldongen feit staan van moeten verhuizen, wegens gezondheidsomstandigheden. Of dat van de dood, waarbij het probleem wordt doorgeschoven naar de nabestaanden.
Daarom is het zo belangrijk om op tijd te beginnen met opruimen. Ja, ook met het oog op je oude dag.
Allereerst: als je jonger bent, kan je beter bestemmen wat er met je spullen moet gebeuren.
Wil je dingen aan bepaalde doelen geven? Wil je dat bepaalde zaken nooit bij iemand anders dan jezelf onder ogen komen? Wil je bepaalde dingen heel graag aan iemand nalaten?
Het is fijn als je zelf de volledige controle kan hebben over je ontrommelproces zodat je alleen die dingen kan overhouden, die perfect passen in het leven dat je wil leven.
Ook: je wil je kinderen jouw rommel niet aandoen.
Als een ouder overlijdt is dat sowieso lastig en doorgaans ook verdrietig voor de kinderen. die hebben na de begrafenis al werk genoeg aan het opzeggen van energiecontracten en bankrekeningen en het regelen van allerlei praktische zaken zonder dat er een leven lang verzamelen moet worden ontmanteld.
Je kan zeggen: ‘gooi het allemaal maar in een container’ maar dat is enorm respectloos naar het milieu, de spullen zelf en je kinderen. Veel zaken kunnen naar een kringloop of op zijn minst gerecycled of tot brandhout worden gehakt.
Bovendien is ook dat een heleboel werk en emotioneel belastend voor je kinderen of andere nabestaanden.
Je bent verantwoordelijk voor je eigen spullen en die verantwoordelijkheid zou je niet moeten afschuiven op anderen.
Je hebt niet eeuwig de tijd
Veel mensen zijn compleet in ontkenning over het feit dat ze ooit dood gaan. Maar wat is er mis met alvast je leven ordenen, de nutteloze dingen laten gaan en alleen het mooiste overhouden? Je leven -wat er nog van resteert :D- zal vele malen aangenamer zijn en het is een mooi cadeau aan je nabestaanden.
Je hoeft geen hardcore minimalist te worden, maar een nette collectie spullen achterlaten, die op wat persoonlijk nagelaten zaken na, zo naar de kringloop kan worden gebracht is toch wel haalbaar.
Als je het doet als je relatief jong bent en nog prima in staat je eigen beslissingen te nemen, bepaal je een deel van je toekomst. Je wil niet dat als je daar niet meer toe in staat bent, anderen voor je besluiten wat er in jouw leven blijft. En wat verdwijnt. En waarheen.
Het maakt verhuizen zo simpel
Soms moeten we verhuizen, of we nu willen of niet en hoe ouder, hoe kleiner de huizen waar we naartoe verhuizen over het algemeen.
Hoe fijn is het, als je weet dat je zonder gedoe je spullen mee kan nemen naar een beter te behappen woning? Dat je niet eerst door decennia lang opsparen en bewaren heen hoeft, wat wel weken of maanden in beslag kan nemen, terwijl de verhuisdatum als het zwaard van Damocles boven je hoofd hangt…..
Nee, gewoon een paar dagen van te voren beginnen met het inpakken van kleding voor het andere seizoen, je doos met dierbare herinneringen, spullen die je niet dagelijks gebruikt… en dan op de dag van de verhuizing, je laatste zaken in dozen, je bescheiden hoeveelheid kleding in een koffer, dagboek, telefoon en e-reader in je tas en voilà.
Het maakt je leven nu zo veel simpeler
Hoe minder je hebt, hoe minder je hebt om je over druk te maken. Zonder al die overbodigheid blijft er alsnog genoeg over, maar dat zijn meer essentiële vraagstukken dan de vraag welke kastindeling je moet kiezen voor je PAX of welke lente-musthaves je moet gaan kopen om je garderobe up to date te maken voor de lente.
Je krijgt lucht in je leven om je druk te maken om de dingen die er echt toe doen.
En opruimen, de gigantische berg spullen onder ogen zien, is niet leuk voor veel mensen. Verandering is niet makkelijk. Maar, als je eenmaal je leven op orde hebt en omgeven bent door wat essentieel is voor jouw levensgeluk en hebt verwijderd wat daar niet aan bijdraagt, dan is je leven zo veel mooier!
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.