Minimalisme en make-up (maar niet zonder)

Ik draag nooit veel make-up, maar gebruikte meestal het volgende:

  • wenkbrauwpotlood
  • iets om een vlekje weg te werken
  • eyeliner
  • soms oogschaduw, altijd zilverkleurig
  • lippenstift

Ik vind het nooit een verplichting maar vind ook niet dat ik ‘er niet uit zie’ zonder. Toch ga ik nooit de deur uit met niets op mijn gezicht. Ik word wakker, was mijn gezicht en maak me op, klaar.

Het verschil tussen je hoofd zonder make-up en met, moet niet zo groot zijn dat je kale gelaat voor een schrikreactie zorgt, zoals het geval is wanneer je sommige ‘celebs’ opeens zonder hun warpaint gefotografeerd ziet. Uiteindelijk ziet bijna iedereen er zonder schmink nogal doodgewoon uit.

Ik heb ook nooit de moeite genomen om make-up trucjes te leren. Ik heb een redelijk vaste hand om eyeliner op te brengen maar verder boeit het me eigenlijk ook niet. Te veel gedoe voor wat het oplevert.

Ik zal mijn hoofd nooit volsmeren met foundation of dingen als ‘contouring’ doen en aan blush waag ik me evenmin.
Ik heb liever mijn eigen gezicht en mijn eigen kleur, al is die aan het (hopelijk!) einde van een intens lange donkere winter nogal afwezig. Maar is daar iets mis mee? We zijn zoals we zijn.

Toch, als ik ernstige rimpels of hangende oogleden zou krijgen, zou ik daar misschien wel iets aan laten doen, maar nooit met het idee om er jonger uit te zien.

Het enige dat ik smeer, is dagcrème factor dertig op mijn gezicht omdat de laatste jaren, de zon mijn gezicht geen goed doet. Tot vijf jaar geleden deed ik dat niet en als ik foto’s zie van toen, ziet mijn huid er slechter uit dan nu.

Toch voelde het de laatste tijd een beetje… tja. Ik vroeg me af waarom ik het nog gebruikte allemaal, elke dag. Wat is er eigenlijk mis met mijn eigen gezicht? Of, waarom maak ik er een ander gezicht van? Heb ik hier nog zin in?

Eh…. nee, eigenlijk niet. Nu niet, in elk geval.

Dus momenteel houd ik het bij mascara, wenkbrauwpotlood en ‘Huldrelepper‘ en dat is heerlijk eenvoudig. Me niet druk maken over welke kleur, uitgelopen eyeliner en lippenstift op mijn tanden ook. Mijn avondroutine is nog korter (ik haal altijd al mijn make-up van mijn gezicht, hoe laat ik ook ga slapen en dat is zonder eyeliner een fluitje van een cent)

Ga ik ooit weer terug naar mijn volledige utstyr? Vast. Wanneer? Geen idee. Voor nu ben ik tevreden met de eenvoud van minder onderhoud en minder producten in het dagelijks leven.

(en ik haat foto’s zoals je ziet, maar moest toch even dit verhaal met afbeeldingen illustreren)