Naar Nederland….

De laatste weken waren druk! We hebben enorm veel in en aan het huis gedaan, de laatste dingen uit het oude huis gehaald, het kippenhok laten vervoeren, een stuk bakstenen muur weggehakt, een achterdeur gekocht en geplaatst, stellingen opgebouwd in de kelder en tienduizend andere dingen gedaan.

Daarna gingen we naar Nederland, mede voor het 50-jarig huwelijksfeest van mijn ouders.

We logeerden bij mijn broer en schoonzus en hun vier kinderen en dat was heel gezellig. En heel druk, vooral door mijn jongste neefje die mij de allerleukste tante vindt en het liefst heel de dag, vijf kwartier in een uur, tegen me praat en me volgt als een schaduw 😀
Dat je denkt: ik sta lekker om kwart over zes op, dan heb ik een uurtje rust en dat ie dan al voor de deur van de slaapkamer staat 😀

Altijd wel verhelderend, even bij een ander in huis, vooral als diegene een zelfde soort gezin heeft.
Ik merk dan dat iets meer van iets hebben, of niet moeilijk doen over bepaalde dingen soms makkelijker en aangenamer kan zijn, maar ook dat ik weet waarom ik de dingen doe zoals ik ze doe. Mijn schoonzus tetrist veertig pannen in een zelfde kastje als waar er bij mij vijf kunnen staan voordat het ontaardt in chaos, maar heeft ook beddengoed en slaapplaatsen voor de invasie die we nu eenmaal zijn, bijvoorbeeld.

We hebben bijna alles gedaan van het ‘dat doen / mogen jullie wel als we een keer in Nederland zijn’-lijstje: taart eten bij de Bijenkorf, naar het Imax, naar De Grote Stad (Rotterdam) en in alle leuke kleine winkeltjes kijken, patat uit een puntzak en bitterballen eten, ergens lunchen, naar een heuse snoepwinkel, lekkere thee kopen bij Theemaas, verse croissantjes voor het ontbijt, poffertjes eten in een poffertjesrestaurantje (bijna alles wat we deden had met eten te maken), uit eten, wandelen met oma en de ganse familie zien op voornoemd feestje. Waar ook eten was.

De dames wilden naar de Action, want als ze vragen om iets zeg ik altijd dat we daarvoor wel kijken in Nederland, want hier is veel gewoon idioot duur.
Wat ik heel leuk vond om te zien was dat ze ook alleen de dingen kochten van hun wensenlijstje en zich niet te buiten wilden gaan aan al het andere leuks dat er ligt.

Zelf hield ik het bij een paar kleine dingetjes: een armband van jade, een kaart voor mijn penvriendin, een wierookhouder, een voorraad wierook en een hysterisch gekleurde Indiase boodschappentas.

Het is zo heerlijk om weer thuis te zijn… Ondanks dat we vertrokken uit de lente, vijftien graden, zonnetje, overal zingende vogeltjes en ontluikend groen en hier gewoon weer in de sneeuw zitten, die langzaam overgaat in natte sneeuw en regen….

Ik ben altijd blij geweest met onze keuze om te huren: geen tijd en geld kwijt aan onderhoud van het huis toen de kinderen klein waren, de vrijheid om te vertrekken wanneer we willen (zeker tijdens de coronaterreur een fijne gedachte) en de prachtige plek waar we woonden die we nooit zouden kunnen betalen als we het zouden kopen maar terugkomen op onze eigen plek, waar we kunnen doen en laten wat we willen zonder rekening te hoeven houden met de wensen van een ander is op een andere manier onbetaalbaar.

Inmiddels ligt alles weer op zijn plek. Omdat we vlogen (ik zag vreselijk op tegen tweemaal een reis van 18 uur met de auto) konden we niet veel meenemen, maar dat gaf me ook wel weer rust.

We namen alleen handbagage mee. Ieder een rugzak, de man en ik samen een handbagagekoffer en een rugzak voor zaken als een boek, de school-ipads, handdoeken en dergelijke. Normaal wil iedereen van alles meenemen voor thuis (ja, ook weer vooral eten) maar nu kon dat maar heel beperkt en dat was helemaal niet erg.

Dus. Ik ga maar eens verder met het staartje van het wasmonster en een epische boodschappenlijst maken nadat ik voor de vakantie bijna alles had opgemaakt. Aan het einde van de dag heb ik nog twee ontwikkelingsgesprekken op school, dus genoeg te doen weer.