Minimalisme voor alledag.

Foto door Klub Boks op Pexels.com

De meeste dingen komen toch neer op: houd het simpel en doe het meteen. Het is hier eigenlijk altijd netjes en schoon. Ik hoef niets te kuisen als er onverwacht mensen op de stoep staan. En ja, het gebeurt O.o

Hoe?

Ja, heb zo min mogelijk inventaris om je druk om te maken. Dat is het belangrijkste maar zonder wat nette gewoontes ligt chaos nog steeds op de loer.

Een paar tips om het netjes te houden….

Ruim je kleding direct op als je het uitgetrokken hebt. Maak direct de scheiding tussen in de was of terug in de kast. Kleding op de vloer wordt stoffig, je weet na een paar dagen niet meer wat vies is en daarom gaat alles maar in de wasmachine… zonde van je moeite, electriciteit, water en je kleding.
En zet geen stoel in je slaapkamer, want dan ligt na een week je halve garderobe daarop.

Maak de keuken spic & span

Hoe heerlijk is het om ’s ochtends uit je bed te stappen en dan in een keuken als uit een catalogus te komen? Als in: een leeg aanrecht, een schone wasbak, een frisse kookplaat en geen vaatwasser om uit te ruimen?

Een keuken kan reuzemooi zijn (of 1 of 100 jaar oud), maar het idee is van een keuken is dat het een functionele ruimte is en dan is hem decoreren met van alles dat vies, vettig en stoffig wordt is gewoon geen goed idee tenzij het wassen van kandelaars, kookboeken, flesjes olie etc. ‘je ding’ is.

Ruim als je kookt, zo veel mogelijk direct op in plaats van je telefoon of youtube te checken (pomtiedom). Het is echt makkelijker om een keer iets uit de vaatwasser te moeten halen dan om twintig andere dingen heen te moeten poetsen en koken en het eten op tafel te zetten terwijl je keuken geรซxplodeerd is.

Sowieso, maak de keuken schoon als je er iets hebt gedaan. Het kost zo veel energie om elke keer te zien dat je nog vaat moet opruimen, de gootsteen moet poetsen of de resten van het ontbijt opruimen. Ik zet alles direct in de vaatwasser, daar moet het uiteindelijk toch naar toe.

Leer je kinderen nette gewoontes.

Natuurlijk, soms voel je je wellicht een kapotte LP omdat je iets voor de 33.243e keer moet zeggen maar het is belangrijk dat ze sowieso weten dat ze hun eigen spullen moeten opruimen. Bedtijd? Dan gaan alle Sylvanian Families weer in de kist. Gaan we eten, dan gaan de tekenspullen van tafel. Staat er een wasmand met kleding bij de trap? Dan neem je mee wat van jou is en leg je het netjes in de kast.

Voor alles een plek … en alles op zijn plek.

Ik ben een chaoot als ik de dingen op zijn beloop laat. Ik probeer ervoor te zorgen dat de autosleutel in mijn tas is en mijn tas naast de deur, de bankID’s in de la, de spatels links van het fornuis…. Dingen die rondzwerven in huis, zijn meestal dingen die ook geen vaste plek verdienen, dus weg kunnen. En anders moeten ze een plek krijgen.

Pasgeleden heb ik een net rekje opgehangen in de gang voor de bezem, dweil, stoffer, veger en blik en dat was ook handig, want die dingen zwierven, en nu ben ik ze nooit meer kwijt.

Doe elke morgen een rondje om je huis te resetten

Het is hier een paar minuten werk. Bedden opmaken, was in de wasmand, slingerende spulletjes op de bureaus voor de kinderen om later op te ruimen, wasbak en toiletten weer fris. Was vouwen, dweil over de vloer, oppervlakken leeg en schoon maken, eventuele afvalbakken legen. Al ontaardt de rest van de dag in chaos, je huis doet dat op deze manier niet.

Ruim op voordat je vertrekt

Koffiekopjes in de vaatwasser, potloden in de lade, speelgoed in de kist, boeken op een stapel, enzovoort. Zo heerlijk thuiskomen in een opgeruimd huis. Als ik thuiskom en er ligt van alles, dan heb ik gelijk het idee dat ik dingen moet doen. Is het huis opgeruimd, dan is het huis wat het moet zijn: een oase van rust, een plek om te ontspannen en op te laden.

Kies voor multifunctionele producten

Wat die zijn moet je natuurlijk zelf bepalen, we hebben allemaal andere levens en gewoontes maar soms is het vervangen van twee of meerdere dingen door een perfect functionerend product, een goed idee.

Misschien zijn het lichtgewicht stoelen die je op je balkon kan gebruiken en als extra zitplaats binnen. Een deken voor op de bank die in de koudste nachten ook op je bed kan liggen, een snijplank die je ook kan gebruiken voor het serveren van liflafjes, seizoenloze kleding of een wind- en regenbestendige jas met een voering die je eruit kan halen en los dragen.

Iets kapot? Probeer eens een tijdje zonder

Er zijn zo veel dingen die we gewoon hebben, omdat we ze hebben. We gebruiken ze, omdat ze er zijn, maar vaak hebben we het ding in kwestie, of de hoeveelheid die we ervan hebben, helemaal niet nodig. Pennen, tassen, koekepannen, schoenen… er is zo veel. Probeer eens een tijdje te leven zonder en te doen met wat je hebt, voordat je iets vervangt. Misschien blijkt, dat je het ding in kwestie helemaal niet mist.

Begin bij de voordeur

Op twee manieren: houd je hal opgeruimd door er alleen te hebben wat je dagelijks gebruikt, en door strikt te zijn op wat je via je voordeur -of welke deur dan ook- het huis in sjouwt. Elke dag komen er wel dingen binnen. Boodschappen, kindertekeningen, reclamefolders, doorgeefkleding, bestelde spulletjes…. Probeer zo min mogelijk je huis binnen te laten komen en breek de rommel in de knop: nee-nee stickers op de deur, boodschappenlijstjes voor alles waar je je ook aan houdt (hoe leuk die afgeprijsde muts of mokken ook zijn), post die direct wordt opgemaakt en behandeld en een vriendelijk ‘nee, bedankt’ tegen een zak doorgeefkleding als je kind al goed in de kleren zit.

Wat er niet in komt, hoeft er ook niet uit ๐Ÿ˜€

Leg de dingen terug als je er klaar mee bent

Dat moet je uiteindelijk toch, dus waarom niet meteen.

Heb een goede manier om afval te scheiden

Dat is iets dat ik lastig vind omdat ik het verdeel in glas en metaal, papier, restafval, restjes voor de kippen, restjes voor de konijnen en groenafval. Maar als je een manier vindt die voor je werkt, scheelt dat een stuk ๐Ÿ˜€

Onthoud dat het jouw huis is

Je hoeft geen dingen te bewaren die anderen je ooit gegeven hebben en je kan best van je kinderen verwachten dat ze hun spullen ook opruimen. Maar ook: minimalisme kan zo’n ideaalplaatje worden, met witte muren en lichte houten vloeren en stijlvol meubilair… Ja, mooi maar niet iedereen heeft of wil dat. Houd wat je zelf mooi vindt, of dat nu 10 of 1000 dingen zijn en of dat nu sereen wit is, of groen met paars gestreept. Het gaat erom dat wat je in je huis en in je leven hebt, meerwaarde geeft aan jouw leven en dat je je ontdoet van al die dingen, die uiteindelijk je tijd en aandacht helemaal niet waard zijn.

Heb wat manden en dozen

Hier staat altijd een wasmand onderaan te trap voor spullen die naar boven moeten, een doos in de gang voor spullen voor de kringloop en eentje voor slippers, pantoffels en zulk schoeisel. Verder heb ik een mand die ik gebruik als ik een opruimrondje doe, alles wat niet op zijn plek ligt, gaat in die mand en dat zoek ik vervolgens uit. Makkelijker dan heel de tijd met losse spulletjes heen en weer te lopen.

Verminder je opties

Minder opties is meer vrijheid want vrijheid zit niet in het kunnen kiezen tussen veertien spijkerbroeken, zes soorten muesli of vier handtassen. Vrijheid zit hem in alleen datgene bezitten dat perfect is voor jouw leven, zoals het nu is.

Houd ook de andere dingen netjes

We focussen vaak op de woonkamer en slaapkamers, maar er zijn zo veel gebieden waarop de dingen makkelijk uit de hand lopen. Ontdoe je tas van bonnetjes en andere onzin, laat je kinderen op vrijdagmiddag hun schooltas leeg maken, houd je auto keurig netjes en lever direct in wat je in de achterbak stopt om in te leveren, check je medicijnkastje op dingen die je teveel hebt of juist mist, houd alleen die hobbymaterialen die je 100% zeker weten binnenkort gaat gebruiken, ga regelmatig door je ‘te lezen’ boeken heen, denk niet dat je toekomstige zelf die rare ingemaakte groenten in de koelkast wel nog lekker op gaat eten als het je nu tegenstaat dat te doen en doe cosmetica die niet bevalt gewoon weg in plaats van nog een jaar tegen de aangebroken verpakking aan te kijken.

Schrap wat dingen van je ‘to do’ list

Zo veel te doen, zo weinig tijd. Maar het is prima om dingen gewoon niet te doen. Nee te zeggen tegen een verjaardag of vrijwilligerswerk. En loop je in huis steeds achter de feiten aan, overweeg dan om eens een schoonmaakbedrijf te laten komen. Kost wat, maar geeft je misschien enorm veel rust als je zelf de tijd of energie er niet voor hebt. Je hoeft niet alles te doen en je hoeft niet alles zelf te doen. Doe het meest belangrijke en denk ook aan je eigen plezier en geestelijke rust.

Het zijn gewoon heel veel kleine gewoontes, die ervoor zorgen dat je huis altijd opgeruimd blijft, en daarmee je hoofd. De een is er gevoeliger voor dan de ander, maar ik kan niet ontspannen als ik weet dat de badkamer een ontplofte bende is, als de bedden nog omgewoeld liggen of als er in mijn blikveld van alles ligt dat nog moet opgeruimd. Ik vind het heerlijk om wakker te worden en het koffiezetapparaat aan te zetten in mijn verder lege keuken. Dat het een half uur erna niet meer netjes is, maakt niet uit: ik word in elk geval niet direct aangevallen door van alles dat ik moet.

De buiten- en onlinewereld zijn al chaotisch genoeg, maar in ons eigen huis kunnen we in elk geval orde, kalmte en gezelligheid scheppen ๐Ÿ™‚

Declutter-update, meer vrijheid met minder spullen.

Foto door Evgeny Tchebotarev op Pexels.com

Dat was een lange blogpauze. Ik weet nog steeds niet of ik verder ga schrijven. De ironie is dat ik nu minder spullen heb dan ooit, maar er ook minder over te vertellen heb, dan ooit. En dat was toch een beetje de focus van mijn blog.

Soms denk ik: ik ga schrijven over andere dingen. Gelezen boeken, bekeken films, gemaakte recepten, Noorwegen en de verschillen met Nederland, plantjes, kruiden, doe het zelf dingen… maar ik kom toch altijd weer uit bij zuinig en minimalistisch leven, haha.

Declutteren… dat doe ik altijd wel een beetje. Ik heb steeds minder nodig, om te zijn wie ik ben en te leven hoe ik wil. De laatste maanden ging er dan ook best veel weg, terwijl ik weinig kocht. Een kleine samenvatting….

Kleding. Altijd lastig. Ik kan tegelijkertijd te veel en te weinig hebben. Jurken en rokken draag ik steeds minder want ik doe niet meer aan panty’s en ik houd *niet* van blote benen.

Mijn ‘uniform’ is een sweaterdress met een legging en nu het weer warmer (haha, niet vandaag) wordt, een wijd uitlopende broek met een top met v-hals. En sneakers, want mijn rug doet niet meer aan hakken. Ik heb zo’n dertig kledingstukken voor het hele jaar en ik heb de nodige items laten gaan, want niet langer mijn stijl.

Ik houd van kleding, ik houd van er enigszins vrouwelijk en netjes uitzien, maar het moet niet te belangrijk zijn. Op de eerste plaats voor mezelf, en niet meer voor de buitenwereld want mijn achting van de buitenwereld is toch al niet erg gestegen sinds maart 2020.

Boeken. Ik heb er nu nog vijf; drie over planten, een vogelboek en De Jongen, de Mol, de Vos en het Paard. Ik ben blij met mijn ereader en Kobo Plus.

Keukenapparaten. Ik heb nog de KitchenAid, wafelijzer, de minimuffinmaker voor de kinderen, staafmixer, rijstkoker, frituurpan en gourmetstel.
Alsnog veel als ik het opschrijf maar alles wordt minstens wekelijks gebruikt, ook het gourmetstel.

Weg gingen mijn slowcooker, airfryer, ovenschalen, (ik gebruik mijn gietijzeren pan als ovenschaal), pureeknijper (gekocht met hoge aspiraties, maar nooit gebruikt), melkopschuimer en vast nog meer, dat ik nu vergeten ben want zo gaat dat altijd.

Overigens is een frituurpan een van de weinige dingen die ik ooit opnieuw gekocht heb: de man kon niet zonder ๐Ÿ˜‰ deze is wel veel kleiner, handzamer en makkelijker schoon te maken, dus op zich was het geen slechte afschaf ๐Ÿ˜€

Ik plakte foto’s, de paar die ik nog heb, in in een mooi Paperblanks boek dat ik met kerst van de man kreeg.

De administratie moest eraan geloven en ik deed alles weg wat we echt niet meer nodig hadden en wat wettelijk gezien niet hoeft te worden bewaard.
Ik kwam zelfs een cijferlijst van ’s mans Havo-diploma tegen. Hoe die al dertien jaar alle rondes heeft overleefd (de cijferlijst dus) is me een raadsel. Het is altijd zo fijn om die map op te schonen. Ik heb een dunne ordner met hierin de belangrijkste dingen: geboorte- en huwelijksaktes, diploma’s, verblijfsvergunningen, recente correspondentie van de belastingdienst, jaaropgaven en pensioendocumenten (die laatste kan ik net zo goed weggooien en vervangen door een briefje met ‘you’re f*cked’ maar dat is voor een ander verhaal)

Dekens… hoeveel kan je er hebben? Ik had mooie wollen dekens. Ze lagen op de koudste nachten op bed, maar verder waren ze nutteloos, want ze prikken vreselijk.
Dan kan ik voor die paar nachten net zo goed ons zomerdekbed gebruiken.

Voor op de bank heb ik een fleecedeken. Twee kussens. Een schapenvacht. En dat is het. We hebben per persoon een zomer- en winterdekbed en twee overtrekken. De kinderen hebben allemaal een fleecedeken voor als het erg fris is.

Bijna alle decoratie kreeg een functie elders. Niet dat het nog veel was. Ik heb nog twee waxinelichthouders, twee kandelaars, drie zoutlampen, twee metalen kunstwerkjes met vogels en een levensboom, twee afbeeldingen met hertjes en dat is het. Heerlijk leeg.

Het vloerkleed… ik wil nog een keer een poging doen om het met autoshampoo schoon te krijgen want na vijf jaar is het wat smoezelig. Volgens de man had het altijd al een kotskleur maar ik vind ‘het’m nog mooi, ondanks dat het niet heel praktisch is. Dit idee.

Make up…. Ook dat is steeds simpeler: ik heb een kleur lippenstift, camouflagestift, mascara en wenkbrauwpotlood. Eyeliner…. ik heb het lang gebruikt en misschien ga ik dat weer doen maar ik heb het er de laatste keren meteen weer afgehaald. Het stond me niet meer.

Ook wierp ik een kritische blik in de medicijnen en supplementen die we hebben. In het boek van Elaine St. James las ik dat ze alleen nog paracetamol heeft en in ons geval is dat ook het enige dat we ooit gebruiken. Bovendien was het nodige over de datum, want als we er twee of drie op een jaar slikken per persoon, is het veel.

Ik gebruik toch eigenlijk altijd huismiddelen… Bij zere keel: honing. Bij diarree: gember, banaan, gefilterd water. Misselijkheid: pepermuntolie en cola. Huiduitslag: calendulazalf of havermout. Bij hoesten: tijmolie. Spierpijn: massage. Bij luchtwegklachten: oregano-olie. Voor de weerstand: echinaforce. Voor andere gekkigheid: van alles, van de homeopatische huisapotheek van Helios tot cannabisolie en van etherische olie tot kruidenpreparaten. Werkt veel beter, zonder vervelende neveneffecten.

Andere cosmetica: behalve Dr. Bronnerzeep, gebruik ik niet veel. Micellair water. Cognacspons. Olie, om te smeren. Zonnebrandcrรจme -biologisch- want mijn gezicht vindt de zon echt niet leuk meer, na een paar uurtjes in het voorjaarszonnetje lijk ik tien jaar ouder ๐Ÿ˜€

Tassen: mijn rugzak ging weg, mijn leren tas staat te koop en ik kocht via etsy een zwarte, grotere tas ervoor in de plaats.

Ik bestel de wat ik nog van de supermarkt koop online, maar ga nog wel eens een rondje naar het winkelcentrum voor een broek voor een kind, een fles shampoo, kattenvoer etc. en dan is mijn nieuwe tas veel meer praktisch. En leuk, ook dat nog. Precies groot genoeg voor een rondje kleine boodschappen.

Verder ben ik veel alweer vergeten, maar ik herinner me een kapot luchtbed, een slaapzak (we hebben er twee, maar gebruiken er eentje, voor ca. twee dagen per jaar), een oude slee, hockeystick, fiets, cd-rekken, een trolley, boekenkast, een kapotte stofzuiger en wasrek, horloge, smeltkralen, spelletjes, een paar afgedragen winterschoenen van de jongen, knuffelbeesten die weg mochten van de kinderen….

Ik kan niet geloven dat er in ons huis toch nog veel overbodigheid aanwezig was. Maar zo gaat het als je alles van zijn plek haalt en besluit alleen terug te stoppen wat echte waarde heeft… je blik op de dingen verandert, wederom. Ik kan best verzinnen dat we twee slaapzakken nodig hebben, in het geval twee kinderen tegelijk een overnachting hebben. Maar die kans is redelijk nihil. De slee was leuk (op ski’s, met een stuurtje) maar ze hebben allemaal een mat om mee te sleeรซn, die niet een hele kuub ruimte inneemt.

En: ook het leven verandert. Gewoontes veranderen. Kinderen groeien. Interesses veranderen. De wereld verandert. Soms horen daar andere dingen bij en soms moet je loslaten wat je eerder dacht of vond of wilde. Niet alleen wat spullen betreft maar een ontrommelde omgeving maakt me ook rustiger in mijn hoofd.

Ik houd ervan dat wat ik nu heb, past bij het leven dat ik nu leef. Ik hoef niets meer. Minder is prima. Er zijn ook dingen die ik vermoedelijk niet vervang als ze kapot gaan, of opraken. Ik kan doen wat ik wil, niet echt gehinderd door mijn overbodige bezittingen of valse sentimenten.

Het maakt het ook makkelijker om om te gaan met de dingen die nu gebeuren. Hoe minder ik heb, des te minder ik heb te verliezen en des te flexibeler en minder omkoopbaar ben ik. Ik weet wat mijn prioriteiten zijn en dat zijn niet die van de maatschappij of de overheid of de commercie.

In elk geval, ik ben weer fijn ontspuld en het is zowaar zonnig aan het worden lijkt het wel.