Hoe simpeler, hoe beter.

Eenvoudig leven: mijn opa en oma deden dat. In alles. Ze bezaten geen huis of auto, hamsterden niet en aten altijd verse dingen die ze voor maximaal drie dagen vooruit kochten. Als ik dan kijk hoeveel kruiden, kleding, apparaten, potjes, blikjes, shampoo en noem het allemaal maar op we hier verbruiken… dan heb ik nog best wat te leren. Natuurlijk, zij groeiden op een in andere tijd, woonde in een ander land, had maar een kind -en wat voor een….- maar toch.

Experimenten in minimalisme

Ik houd ervan om te experimenteren met ‘leven met minder’. Soms een tijdje geen wijn, geen koffie, een maand of langer niets nieuws kopen, minder douchen (wel wassen, niet douchen) tevreden zijn met een exemplaar (lippenstift, handtas, drinkfles), zes weken lang de zelfde jurk dragen….

Steeds kom ik erachter dat de ‘sweet spot’ tussen te weinig en te veel bij veel dingen echt veel eerder zit bij ‘geen’ dan bij ‘meerdere’, wat al snel leidt tot ‘te veel’, en alle onrust die daarbij hoort.

Ik probeer nu te koken zonder apparaten, behalve de blender die toch ideaal is om meer groenten in de kinderen te krijgen.
Voor pizzabodems experimenteer ik met no-knead recepten. Niet om nu direct mijn rijstkoker en kitchenaid op finn.no te gooien maar hoe minder je nodig hebt, hoe vrijer je bent, uiteindelijk.

Steeds minder ‘variatie’. Als er iets onterecht wordt geprezen, is het variatie. Ja, op bepaalde gebieden van het leven is enige variatie fijn. Ik houd van wisselende seizoenen, ik eet niet elke dag hetzelfde en vind het leuk om die paar meubels soms op een andere plek te zetten en elke dag dezelfde jurk is uiteindelijk ook wat saai, maar ik hoef niet in alles, van sokken tot en met de kleur op onze nagels, keuze uit tien opties.

Mijn dagelijkse outfit bestaat nu uit een legging en een jurk. Een sweater dress in de winter (een lange, getailleerde trui) en een korte jurk met korte mouwen in de warmere maanden.

Het is erg aangenaam om niet me niet af te hoeven vragen: ‘wat ga ik dragen?’ en dan te moeten kiezen uit drie soorten broeken, vier rokjes, zes jurken en een regenboog aan tops en vestjes. Gewoon een van mijn vier jurken voor dat seizoen en een legging. Vestje indien te fris. Zit altijd goed, staat altijd netjes.

Ik ontdekte het ondergoed merk Cosabella. De perfecte combinatie van sexy en toch comfortabel. Hoe ouder ik word, hoe gevoeliger mijn lijf voor alles wat niet comfortabel is. Waar ik vijf jaar geleden geen probleem mee had, irriteert me nu al gauw. Vervelend!

Andere gebieden waarop het minimaliseren van opties en keuzes en aantallen fijn is:

Alleen de make up gebruiken en hebben die eigenlijk al meer dan twintig jaar mijn favoriete kleuren zijn. Zilveren oogschaduw, mascara, wenkbrauwpotlood, donkerrode lippenstift.
Een soort waspoeder, soms een scheutje azijn.
Een soort koffiekoppen, borden, schalen, schaaltjes, bestek….
Zo min mogelijk decoratie. Als het aan mij lag, waren de muren leeg -de ramen zijn genoeg ‘schilderij’- maar ik ben niet alleen, dus hebben we een compromis
Minder keukenapparaten. Ja, er zijn veel apparaten die een bepaalde taak makkelijker maken, maar ik hoef niet alles te kunnen maken en bovendien hebben mensen die taak vaak al honderden of duizenden jaren uitgevoerd zonder het gebruik van ingewikkelde machines.

Over eten… Hoe meer vers, hoe beter. Ook dat probeer ik zo eenvoudig mogelijk te maken. Ik maak nog zelden zes gerechten voor het avondeten en besef dat ik niet elke avond voor zes man lievelingseten kan maken.
Vooruit koken (batchcooking) doe ik ook niet meer. Ik kook alleen rijst voor een paar dagen en dat is het. De rest maak ik vers klaar.

We hebben in veel gevallen meer dan genoeg aan een exemplaar (en vaak zijn we beter af zonder het ding in kwestie) maar ‘de buitenwereld’ (of die op het magische schermpje in onze broekzak) dringt ons het idee op dat meer, meer, meer of nieuwer en ‘beter’ ook meer geluk, meer blijheid, meer schoonheid, meer tevredenheid betekent terwijl het tegendeel vaak het geval is.

Lichter = beter 🙂