Lichter leven.

De weg naar een lichter leven, vraagt om geregeld ‘hercalibreren’. Wat is nu nodig? Hoe voel ik me met of zonder X, Y of Z.

Verandering is moeilijk. Verandering is chaos. Laten gaan is soms pijnlijk maar nodig en niet alleen wat betreft spullen… maar als het weg is, blijkt het leven zonder een stuk aangenamer te zijn.

Je moet beseffen dat je in het nu leeft en dat het geen zin heeft om vast te houden aan dat wat ooit was, of dat wat al dan niet zal zijn in de toekomst. Soms moet je beseffen dat wat je altijd over iemand dacht, niet juist was. Een beeld loslaten. Van jezelf, van een ander, van hoe jij vindt dat de situatie zou moeten zijn. Soms laten mensen hun ware gezicht zien en blijkt dat ze je anders zien dan jij jezelf voor diegene zag. Ook dat hoef je niet met je mee te dragen.

Het leven gooit dingen naar ons hoofd. En natuurlijk, er zijn genoeg mensen die graag hun zorgen zouden ruilen voor de mijne maar we hoeven ook niet altijd onze eigen sh’t maar te marginaliseren ‘omdat er altijd mensen zijn die het erger hebben’. De weg naar genezing of heling vind je niet door te denken ‘ik moet niet zeuren want in elk geval heeft ie me nooit geslagen’ ofzo.

Accepteren, en verder gaan.

De man is zo heerlijk makkelijk. ‘Daar moet je je gewoon niet druk om maken.’ ‘Dan negeer je ze toch gewoon’. En hij heeft ook gewoon gelijk. Zoals Epictetus zei: alle mensen hebben een vader maar het universum is je geen leuke vader verschuldigd. En zo is het eigenlijk met alles. We denken dat we recht hebben op bepaalde dingen, maar hebben we dat? Het leven verloopt niet altijd zoals we willen. Hoe harder we vastklampen, des te meer we lijden.

Ik heb de dingen van vroeger ‘een plek gegeven’ zoals dat zo lekker wollig heet. En verder… laat ik het los. Om lichter te kunnen leven. Ik ben niet verantwoordelijk voor de problemen van een ander, net zoals ik anderen niet verantwoordelijk maak voor wat er in mijn hoofd zit.

Verder heeft het geen zin om de dingen nog langer vast te houden. Ik laat het gaan…. de ergernis, de verwondering, het ongeloof, de behoefte om dingen nog eens te bespreken. Het is besproken, overdacht, geaccepteerd en daarmee is het klaar. Het heeft geen zin om dingen nog langer met me mee te sjouwen, zeker aangezien het niet mijn dingen zijn om te dragen.

Het is wel goed zo.

En nu ga ik een blokje om.

Fijne dag allemaal!